Praksiserfaringar frå observasjonspraksis

Det fyrste som slår meg når eg kikkar over notatane mine og tenkjer tilbake på praksisperioden er at eg har lært utruleg mykje, og at eg er på god veg til å læra å kjenna elevane og lærarane. Det er ein utruleg kjekk gjeng.

Eg hadde sett opp nokre mål for praksisperioden, og eg føler eg har nådd ein del av desse punkta. Då me var på leirskule, å ikkje i klasserommet var ikkje alt lika lett å observera. Spesielt ikkje det punktet som gjaldt å få innsikt i kunnskapane til elevane, men til gjengjeld har eg lært mange andre interessante ting.

- Bli kjent med elevane og lærarane.
- Bli kjent med samspelet mellom elevane og lærarane.
- Få innsikt i kunnskapane til elevane.
- Ta dei utfordringane som blir gitt.
- Samarbeide godt med lærarane og elevane.
- Jobba med det stoffet i etterkant.

Då me var på leirskule eller ”uteskule”, å ikkje i eit klasserom, fekk me ei litt anna veka en dei andre.
Det var utruleg spanande å få lov til å vera med på ei slik oppleving. Observasjonen var det litt så som så med, men eg fekk observert ein del.

Begrepet ”uteskule” er kanskje ikkje noko alle kjenner til. Det er så enkelt som namnet tilseier, undervisning ute i det fri.
Utfordringane for ”uteskule” lærarar er mange. Nokre utfordringar tok dei betre en andre.

Samspelet mellom elevane og lærarane ved Gullingen leirskule var ikkje så bra som eg tykkjer det burde være. Eg sit igjen med blanda inntrykk av korleis desse lærarane takla ei gruppa med svært ulike elevar. Eg tykkjer det er viktig at alle elevane blir sitt, noko som eg følte desse lærarane ikkje klarte. Det var ein del elevar som krevde meir enn andre, noko som førte til at nokre av elevane hamna i bakgrunnen. Lærarane hadde eit par halvhjerta forsøk på å dra desse inn i gruppa, men gav fort opp. Eg fekk ei oppfatning om at det var lettare for dei å la dei krevande elevane få det dei krevde. Dette blir feil tykkjer eg, då det vart opp til dei andre lærarane å prøva å motivera dei rolege elevane til å delta i gruppa. Noko som ikkje alltid er lika lett.

Når det gjeld den faglige delen under denne veka, tykkjer eg den var bra. Leirskulen hadde lagt opp til eit bredt utval av undervisning der dei fleste faga var representert. Dei hadde med fag som kroppsøving, samfunnsfag, norsk, natur og miljø, matematikk og mat og helse.
Det som ein merka seg når det var undervisning, og lærarane krevde at elevane følgde med, var at konsentrasjonen til elevane sank i løpet av dagen. Dei var utan tvil mest opptatt av undervisninga tidlig på dagen. Likevel tykkjer eg elevane var flinke. Det var tross alt mykje nye ting elevane skulle forholda seg til og mange nye inntrykk dei stadig vekk skulle ta inn. Den største utfordringa til elevane var nok å halde styr på korti dei hadde sine oppgåver som dei hadde fått. Her var det naturlegvis stor forskjell på elevane, men alt i alt tykkjer eg dei var flinke her òg.
Ein annan ting eg er imponert over er kor flinke elevane var til å komme til ro om kvelden. Det blei ingen seine kveldar på oss. :)

Til slutt vil eg sei at det har vært ein kjekk praksisperiode. Eg har fått sitt at alle lærarane ved leirskulen hadde sin måte å undervisa og hanskas med elevane på, noko som eg ser på som positivt. Eg har lært mykje om leirskule som alternativ undervisningsmetode, og eg har fått sjans til å bli kjent med elevane og lærarane ved Langeland skule samt klassesituasjonen deira. Eg gler meg til vidare samarbeid me desse i neste praksisperiode.